By ADMIN मंगळवार, ३१ डिसेंबर, २०१९

Share Tweet Share Share Email

माझी समाजसेवा मराठी निबंध | Samaj Seva Essay In Marathi

माझी समाजसेवा मराठी निबंध लिहीताना आठवण येते या लेखामध्ये ऐकून २ निबंध दिलेले आहेत ते क्रमाने वाचू शकता.माझ्या शाळेतील विषयाची इयत्ता आठवीत आल्यापासून 'समाजसेवा' हा माझा शालेय अभ्यासातील एक विषय झाला. या विषयाच्या पहिल्या तासिकेतच गुरुजींनी समाजसेवेची आवश्यकता, तिचे स्वरूप यांबद्दल माहिती सांगून अनेक समाजसेवकांची चरित्रे ऐकविली. तेव्हापासून माझ्या मनात एक स्फुल्लिग पडले की, आपणही समाजसेवा करावी. 

पण समाजसेवा कशी करावी या प्रश्नाने मी बेचैन झालो. मनात हेतू ठेवला की माणूस त्याच्या सिद्धीसाठी यत्न करतो. त्यानुसार रस्त्यात कुणी आंधळा माणस रस्ता ओलांडताना दिसला की मी धावत जाऊन त्याला रस्ता ओलांडण्यास मदत करतो. तसेच कुणी पल्ला हुडकत असला की मी त्याच्या सेवेस हजर होतो. यात्रेच्या गर्दीत कूणाची मुले हरवली तर त्यांच्यासाठी मी धावून जातो. इतकेच काय पण यंदा उन्हाळ्यात मी आमच्या अंगणात एक माठ ठेवला आहे. येणाऱ्या-जाणाऱ्यांना माठातील थंडगार पाणी देताना मला कृतार्थता वाटते. पण एवढ्याने मला समाधान नव्हते.

याहूनही काही भरीव कामगिरी करण्याची माझी इच्छा होती. ती संधी मला आयतीच लाभली. यंदाचे वर्ष शासनाने 'प्रौढ शिक्षण योजनेचे वर्ष म्हणून जाहीर केले. देशात निरक्षरता फार मोठ्या प्रमाणावर आहे आणि जोवर मतदार निरक्षर आहे. तोवर या लोकशाहीला काही अर्थ नाही. म्हणून शासनाने प्रौढ शिक्षण योजने'चा धडाडी कार्यक्रम हाती घेतला आहे. त्यातील काही कामगिरी आमच्या शाळेकडे आली आणि तेथून ती आमच्याकडे आली. विशेष लक्षणीय अशी समाजसेवा करावयास मिळणार म्हणून आम्ही विलक्षण आनंदित झालो होतो.

Samaj Seva Essay In Marathi

 

या कार्यासाठी आमच्याकडे सोपविण्यात आलेली झोपडपट्टी गुरुजींनी आम्हांला दाखविली. मग आम्ही चौघेजण तेथे 'पूर्वमाहिती गोळा करण्यासाठी गेलो. दुपारच्या वेळी गेलो तर तेथे कोणी भेटणार नाही, हे लक्षात घेऊन आम्ही तेथे सायंकाळी गेलो. त्यावेळी कष्टाची कामे करून ते लोक परतले होते. २० ते ५० च्या वयोमर्यादेतील किती माणसे निरक्षर आहेत, याची माहिती आम्हांला हवी होती; 

पण अतिशय साशंक होऊन कोणतीही माहिती सांगण्यास त्यांनी नकार दिला. तेव्हा आम्ही नोकरीचे आमिष त्यांच्यापुढे ठेवले. मग ते थोडे थोडे बोलू लागले. अशा दोन-चार वेळा भेटी झाल्यावर त्यांना आमच्याविषयी थोडा विश्वास वाटू लागला. मग एका सणाच्या निमित्ताने आम्ही तेथील मारुतीच्या देवळात एक सास्कृतिक कार्यक्रम घडवून आणला. या कार्यक्रमातील लोकनाट्यात एका निरक्षराची सावकाराकडून झालेली पिळवणूक व त्यात त्याची झालेली वाताहत दाखविलेली होती. लोकनाट्यातील या निरक्षराच्या जीवनाचे ते विदारक चित्र त्यांनी प्रत्यक्ष अनुभवलेले होते. त्यामुळे त्यांना ते खूपच आवडले.

पुढे आम्ही नित्यनियमाने त्या वसाहतीत जाऊ लागलो. कधी गोष्टी सांग, कधी गाणी म्हणन दाखव, कधी कीर्तन करून दाखव अशा नित्य नवीन मार्गाने आम्ही त्यांना रंजवीत होतो. अलीकडे ते सारेजण कामावरून परतले की जेवणे उरकून सरळ देवळात येत. त्यांच्याबरोबर महिला देखील येत. मनोरंजनाबरोबर त्यांना शिक्षण देणे हा आमचा हेतू होता. 

कधी कधी आम्ही त्यांना विविध माहितीपर बोलपटही दाखवीत असू. ते जी श्रमाची, मोलमजुरीची कामे करीत, ती प्रगत देशात यंत्रावर कशी चालतात हे पाहिल्यावर त्यांना गमत वाटली; पण त्याच वेळी त्याच्यातील एकाने मला सवाल टाकला, “पण काय हो, ही कामे यंत्राने झाली तर आम्ही बेकार नाही का होणार?" अशा तहेने त्यांच्यात विचारमंथन होऊन, त्यांना शिक्षणाचे महत्त्व पटू लागले. त्यामुळे आमचा हेतू साध्य झाला होता. आता मोठी मोठी अक्षरे लावून ते वाचू लागले होते.

बरोबर दोन महिन्यांनी आम्ही त्यांच्या हातांत पाट्या दिल्या. आता ती राठ बोटे अक्षरे वळवु लागली. त्यासाठी आम्हांला व त्यांना देखील खूप कष्ट पडले; पण शिक्षण असाध्य राहिले नाही. आज आमची ही झोपडपट्टी शंभर टक्के साक्षर झाली आहे. त्यांनी बँकेत आपली खाती उघडून ते नियमितपणे पैसेही शिल्लक टाकतात. “या पोरांनी आम्हांला नवं जग दाखवलं," असे ते कौतुकाने म्हणतात व आपण साक्षर झाल्यावर दुसऱ्या एकाला तरी साक्षर करणार असा संकल्प सोडतात. याहून अधिक काय साधावयाचे असते समाजसेवेतून!

टीप : वरील निबंध माझी समाजसेवा मराठी निबंध या निबंधाचे खालील प्रमाणे शिर्षक  असु शकते मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे  तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता .  पुढील निबंध वाचण्यास विसरू नका धन्‍यवाद

• मी केलेली समाजसेवा मराठी निबंध
• मी केलेली समाजसेवा निबंध
• माझा समाजसेवेचा एक अनुभव मराठी निबंध

निबंध  2

माझी समाजसेवा मराठी निबंध | Samaj Seva Essay In Marathi

गेले दहा दिवस शहरात सार्वजनिक गणेशोत्सव रंगात आला होता. एकूण वातावरणावरून लक्षात येत होते की, 'गणेश-विसर्जनाची' मिरवणूक नक्कीच रंगणार. अनंतचतुर्दशीनिमित्त शाळेला दोन दिवस सुट्टी होती. 

त्याआधी वर्गात सूचना आली की, ज्या विदयार्थि-विदयार्थिनींना सामाजिक कार्य करायची इच्छा आहे, त्यांनी गणपती विसर्जनाच्या दिवशी तलावावर उपस्थित राहावे. ही संधी सोडायची नाही, असा विचार करून मी तलावावर गेले. तलावाजवळ काही समाजसेवक, समाजहितचिंतक उभे होते. 

त्यांनी आमची ओळख करून घेतली व आम्हांला आमच्या कार्याचे स्वरूप सांगितले. माझ्या हातात एक फलक दिला होता. त्यावर लिहिले होते की 'निर्माल्यकलशात निर्माल्य टाका'. चार वाजल्यापासून विसर्जनासाठी गणपती येऊ लागले. प्रत्येक मंगलमूर्तीबरोबर भक्तांनी वाहिलेले भरपूर निर्माल्य होते.


आम्ही विनंती केल्यावर लोक आपले निर्माल्य कलशात टाकत होते. काही लोक मात्र निर्माल्य पाण्यात टाकत होते. पोहायला येणारे काही स्वयंसेवक पाण्यात टाकलेले निर्माल्य लगेच बाहेर काढत होते. निर्माल्य-कलश भरला की चार स्वयंसेवक मिळून तो कलश ट्रकमध्ये रिकामा करीत होते. असे हे काम करताना वेळ कसा गेला ते कळलेच नाही.


काही तासांनंतर आम्हांला विश्रांती देऊन तेथे दुसरे स्वयंसेवक नेमण्यात आले. रात्र झाली. मिरवणुकीमुळे दमलेले सर्व शहर झोपी गेले. मग स्वयंसेवक आणि नगरपालिकेचे कामगार यांनी एकत्र येऊन शहर सफाईचे काम केले. रस्ते धुऊन स्वच्छ केले गेले.


थोडेसे खाल्ल्यावर आम्ही घराकडे वळलो. समाजसेवा केल्याचे मला समाधान मिळाले. मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे  तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद

[शब्दार्थ : विसर्जन- immersion of an idol. विसन. विसर्जन। संधीopportunity. त3. अवसर। फलक हेवने यावेai दूर.. किसी देवता पर चढ़ाया हुआ फूल। स्वयंसेवक- volunteers. स्वयंसेव.. स्वयंसेवक।]